Optyczna gra przestrzenią, element zaskoczenia widza i śmiałe kontrasty wprowadzają nas w świat, w którym sprzeczności łącza się w postmodernistycznej zabawie formami stylistycznie odległymi.
Biel połyskujących kafli odbija czarne refleksy, dając ciekawe efekty wizualne. Po przekątnej umieszczono dwa siedziska czarne i białe, ustawione w opozycji do siebie, które zdają się stanowić rodzaj manierystycznej niespodzianki, czy wyrafinowanej zabawy. Użycie dwóch skrajnych barw powoduje maksymalny możliwy kontrast. Biel odbija światło jest kolorem światła, czerń to światło pochłania, jest barwą ciemności. Zarówno kolor czarny jak i biały jest nacechowany wieloznacznymi skojarzeniami symbolicznymi. W zależności od obszaru kulturowego ma konotacje negatywne lub pozytywne. Użycie tych kolorów obok siebie we wnętrzu powoduje, że staje się ono dynamiczne pełne skumulowanej energii, a jednocześnie poprzez wzajemne znoszenie się akcentów jasnych i ciemnych pełne powagi.
W Chinach kolor czarny to kolor szczęścia, w kulturze Indian to kolor życia, kojarzony z ziemią i jej rolą w życiu społeczności koczowniczej. W kulturze europejskiej, wiązany z religijnością, kolor czarny zyskał negatywne konotacje, w okultyzmie uważano go za barwę nocy i zniszczenia. Dopiero w XX wieku czerń zyskała cały repertuar nowych znaczeń stając się kolorem elegancji i luksusu, wyrafinowania i szykowności, w ubiorze zaś barwą dystynkcji i powagi. Może dziś oznaczać także tajemniczość i seksowność. We wnętrzu pomaga uzyskać wrażenie dramatyzmu, powoduje że inne barwy wydają się jaśniejsze, użyta w nadmiarze, może dawać wrażenie pomniejszania przestrzeni.
Ciągła walka opozycji i zaskakujące kontrasty form to główne cechy sztuki barokowej. Bujne formy i płynne linie żyrandola mogą przywodzić na myśl zarówno barokowe, kryształowe żyrandole, jak i secesyjne organiczne inspiracje czerpane z bogatego repertuaru motywów floralnych. Faliste linie, ornamentacja abstrakcyjna bądź roślinna, dekoracyjność, swobodne układy kompozycyjne, asymetria, płaszczyznowość i linearyzm to niektóre cechy secesji, które można dostrzec w naszym wnętrzu. Kierunek ten wprowadził po raz pierwszy projektowanie przedmiotów użytkowych w krąg zainteresowania artystów, a nie rzemieślników. Powodując powstanie wielu unikalnych mebli i przedmiotów codziennego użytku. W prezentowanej aranżacji przetworzony i przefiltrowany przez wpływy nowoczesnego wzornictwa, zyskuje nowy postmodernistyczny wymiar.
Roślinne wzory i poplątane linie deseniu oplatają również biały fotel, który pojawił się naprzeciwko panelu natryskowego Moderno Wenge. Ten wygodny mebel zdaje się łączyć przestrzeń salonu i łazienki. Drewniane wykończenia i fragment podłogi tuż przy panelu wizualnie ocieplają wnętrze i łagodzą surową dyscyplinę bieli i czerni.
Ciemny, drewniany korpus panelu prysznicowego z połyskującymi chromowanymi elementami umieszczono na czarnej granitowej ściance, w której pojawia się wnęka z funkcjonalną półeczką na akcesoria łazienkowe. Górna głowica o rurowej konstrukcji, z możliwością regulacji kąta nachylenia strumienia wody, podkreśla modernistyczny charakter panelu prysznicowego.
Panel prysznicowy Moderno Wenge firmy Deante
Kształty i wzory przefiltrowane i przetrawione przez nowoczesność, przez tę nowoczesność zaanektowane i połączone w jednolity konglomerat, dają wyraz gustu współczesności, dla której łamanie reguł i norm stanowi codzienność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz